మహా వికాస్ అఘాడీ నాయకుల ఉమ్మడి ఎజెండా బ్రాహ్మణ వ్యతిరేకత!

తమిళనాడులో, కర్ణాటకలో, తెలంగాణలో , ఆంధ్రప్రదేశ్ లో రాజకీయాల్లో కులం ఎంత ప్రాధాన్యం వహిస్తుందో కొట్టవచ్చినట్లు కనబడి పోతుంది. ఎలా అంటే కీలక పాత్ర ధారులలో నాల్గింట మూడు వంతులమంది పేర్లలో కులం పేరుకూడా కలిసే ఉంటుంది. మిగిలిన వారిలో కూడా మెజారిటీ అభ్యర్థులు గతంలో రాజకీయ చరిత్ర ఉన్న కుటుంబాలలోంచి వచ్చిన వారైనపుడు పేరులో కులం లేకున్నా ఇంటి పేరును బట్టి కులాన్ని కనిపెట్టి వ్యాఖ్యానాలందించే పాత్రికేయులు పుష్కలంగా ఉన్నందున వారున్నూ ఏ కులం వారో తెలిసిపోతూ ఉంటుంది.

(గాంధీగారి హత్యానంతరం ఆ హత్యలో నాథూరాంగోడ్సేకి ప్రమేయం ఉందన్న సమాచారం వచ్చీరాగానే ఈ మూడు పార్టీల మూకలు బ్రాహ్మణులపై పెద్ద ఎత్తున దాడులు చేశారు. వారి ఇళ్ళూ ,దుకాణాలు, కార్యాలయాలు తగులబెట్టారు. హతులైనవారు వందల సంఖ్యలో ఉంటారని అంచనా. ముల్గావోకర్ రచించిన Winds of Fire  అనే పుస్తకంలో ఈ విషయం సవివరంగా చెప్పబడి ఉంది).  ఎవరి పుణ్యమెంతో, ఎవరి పాపమెంతో లెక్కలు వేయటం అసాధ్యమని తేల్చినా, బ్రాహ్మణ వ్యతిరేకత,(వీలైనంతవరకు మరాఠా అనుకూలత) అనేది మహారాష్ట్ర రాజకీయాల్లో ప్రముఖమైన అంశంగా ఉంది.

1977 లోకసభ ఎన్నికల్లో దేశంలో మొదటి సారిగా కాంగ్రేసేతర ప్రభుత్వం ఏర్పడింది. ఆ తర్వాత ఏడాది లోపల అన్ని రాష్ట్రాల్లో శాసనసభకు ఎన్నికలు జరిగాయి. దాదాపుగా అన్ని రాష్ట్రాల్లో కాంగ్రెసేతర పార్టీల/కూటమి ప్రభుత్వాలు ఏర్పడ్డాయి. (ఒక్క ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లోనే ఇందిరా కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం ఏర్పడింది. అప్పుడు ముఖ్యమంత్రి అయిన చెన్నారెడ్డిగారిపై కాంగ్రెసుకు నిధు లందించే పెనుభారం మోపబడింది. ఆ కారణాన ఆయనకు చందారెడ్డి అనే ముద్ర పడింది.)

ఆంధ్రప్రదేశ్ లో కాంగ్రెస్ ముఖ్యమంత్రులలో  ఇద్దరు ముగ్గురైనా స్వల్పకాలం ఆ పదవిని అధిష్టించిన రెడ్లు కాని వారున్నారు.  వారిలో  దామోదరం సంజీవయ్య, పి వి నరసింహారావు, జలగం వెంగళరావు, కొణిజేటి రోశయ్య  వంటి దిగ్గజాలున్నా, వీరెవ్వరూ పూర్తికాలం పదవిలో లేరు. కాని మహారాష్ట్రలో ముస్లిములకైనా ముఖ్యమంత్రి పదవి లభించింది గాని, బ్రాహ్మణుల కెన్నడూ ముఖ్యమంత్రి పదవి రాలేదు. అబ్దుల్ రెహమాన్ అంటూలే, సుశీల్ కుమార్ షిండే గాక, మిగిలిన వారందరూ మరాఠాలే.

ప్రజలిచ్చిన తీర్పుకు వ్యతిరేకంగా ఆ రెండు పార్టీలతో కలిసి ప్రభుత్వం ఏర్పడటం అంగీకరించజాలని శివసేన శాసనసభ్యులు ఒక ఏడాది తర్వాత తిరుగుబాటు చేశారు. ఏకనాథ్ షిండే నాయకత్వంలో శివసేనలో చీలిక తెచ్చారు. ఇలా నూతన నాయకత్వం ఏర్పరుచుకొన్ప శివసేన, బిజేపి కలిసి  మహాయుతి పేరుతో ప్రభుత్వం ఏర్పరిచారు.

ఈ రెండింటిలో బిజేపియే పెద్ద పార్టీయే అయినప్పటికీ, దేవేందర్ ఫడ్నవీస్ దూరాన ఉన్న నాగపూర్ నుండి వచ్చినవాడు కావటము, జన్మరీత్యా బ్రాహ్మణుడనే ముద్ర ఉండటమూ ఈ రెండు కారణాలతో ఎప్పుడైనా వివాదం లేవనెత్త బడవచ్చుననే గ్రహింపుతో బిజేపి నాయకత్వం ఆతనిని ఉపముఖ్యమంత్రి స్థానానికి  పరిమితం చేసింది.  ఆ తర్వాత నేషనలిస్ట్ కాంగ్రెసు పార్టీ నుండి చీలివచ్చిన అజిత్ పవార్ వీరితో కలిసి మరో ఉపముఖ్యమంత్రి అయ్యాడు.

ఈ నేపధ్యంలో మహారాష్ట్ర ఎన్నికలు జరుగుతున్నవి. కాంగ్రెసు పార్టీ ఏ సిద్ధాంతమూ, ఆదర్శమూ లేని పార్టీయే నని మరోసారి రుజువవుతున్నది. కులగణన, ఆచరణకు రాని ఏవేవో గ్యారంటీ లనూ వినిపిస్తూ కాంగ్రెసు ప్రచారం చేస్తున్నది. కాని అంతర్గతంగా జరుగుతున్న ప్రచారం- బిజేపి అధికారానికి వస్తే బ్రాహ్మణుడైన దేవేందర్ ఫడ్నవీస్ అవుతాడు, అది జరగకుండా అడ్డుకోవాలనే. శరద్ పవార్ చేస్తున్నదీ ఆదే. ఉద్ధవ్ టాకరే నేతృత్వం లోని శివసేన చీలిక‌ముక్క చేస్తున్న ప్రచారమూ అదే.

బిజేపి తన పార్టీ వైపునుండి గాని, తమ ఎన్డీయే వైపునుండి గాని ముఖ్యమంత్రి అభ్యర్థిని ప్రకటించలేదు. బిజేపికి ఏ కులం వారినైనా ముఖ్యమంత్రిగా తీసుకు రాగల సామర్థ్యము ఉంది. బిజేపి నాయకుల్లో అన్ని కులాల వారూ ఉన్నారు. క్రొత్తగా ఏర్పడే శాసనసభలో వివిధ పార్టీల బలాబలాలను బట్టి, విస్తృతంగా అంగీకార మయ్యే వ్యక్తిని  ముందుకు తీసుకొని వచ్చి అతని చేతి మీదుగా సుపరిపాలనను అందించే ప్రయత్నంలో ఉంది.