కార్గిల్ యుద్ధం- విఫల దేశపు విఫల ప్రయత్నం

డా. టి. ఇంద్రసేనారెడ్డి

రసాయన, పర్యావరణ, సామజిక శాస్త్రవేత్త 

భారతదేశపు భౌగోళిక భూభాగాన్ని నిర్వచించే భారత రాజ్యాంగంలోని ఆర్టికల్ 1 లో జమ్మూ కాశ్మీర్ 15 వ రాష్ట్రంగా పేర్కొన్నారు. బ్రిటిష్ వారు భారతదేశాన్ని దాదాపు 150 సంవత్సరాలుగా ఆర్థిక, సామాజిక లేదా సాంస్కృతికంగా ప్రతి రంగంలో దోపిడీ చేశారు. చివరగా, 1947 లో భారతదేశాన్ని విడిచిపెట్టారు, కాని బయలుదేరే ముందు వారు పాకిస్తాన్ ఆధిపత్యాన్ని సృష్టించడానికి భారతదేశాన్ని విభజించారు.

బ్రిటిష్ భారత్ ను విభజించారు. భారతదేశం లేదా పాకిస్తాన్ ఆధిపత్యంలో చేరడానికి రాచరిక రాష్ట్రాలకు హక్కు ఇచ్చారు.  ఏదేమైనా, ఆధిపత్యంలో ఏదో ఒక దానిలో చేరాలనే నిర్ణయం సంబంధిత రాచరిక రాష్ట్రాల పాలకుడి ప్రత్యేక హక్కుగా పేర్కొన్నారు.  ఈ అధికారాన్ని జమ్మూ కాశ్మీర్ పాలకుడు మహారాజా హరి సింగ్ 1947 అక్టోబర్ 26 న విలీన పత్రంపై సంతకం చేయడం ద్వారా భారతదేశంతో జమ్మూ కాశ్మీర్ ను అనుసంధానించారు. భారత గవర్నర్ జనరల్  మౌంట్ బాటెన్ దీనికి  అక్టోబర్ 27, 1947 న ఆమోదం తెలిపారు.

అయితే  జమ్మూ కాశ్మీర్ తమ దేశంలో విలీనం అవుతుందని కోరుకున్న పాకిస్థాన్ కు అది నెరవేరని కలగానే  మిగిలిపోయింది. భారతదేశంతో జమ్మూ విలీనం కాబోతున్నదని గ్రహించిన పాకిస్థాన్  1947 అక్టోబర్ 22 న ఆ ప్రాంతంపై దాడి చేసింది. భారత సైన్యం జమ్మూ & కె చేరుకునే సమయానికి, పాకిస్తాన్ జమ్మూ కాశ్మీర్ లో భారీ భూభాగాలను స్వాధీనం చేసుకుంది.

భారత సైన్యం పాకిస్తాన్ సైన్యాన్ని వెనక్కి నెట్టడానికి బలవంతం చేసింది. వారిని వెనక్కి నెట్టి, పాకిస్తాన్ అక్రమంగా ఆక్రమించిన అనేక ప్రాంతాలను ఖాళీ చేసింది. 1948 డిసెంబర్ 31 న, బ్రిటీష్ కుట్రకు బలై, అప్పటి భారత ప్రధాని నెహ్రూ, పాకిస్తాన్ దురాక్రమణకు సంబంధించిన ఈ విషయాన్ని ఐక్యరాజ్యసమితికి తీసుకువెళ్లారు.

నెహ్రూ అంతర్జాతీయ శక్తుల భ్రమ, వారి మద్దతు అయోమయంలో  చిక్కుకుపోయారు. పర్యవసానంగా, ఈ రోజు వరకు జమ్మూ కాశ్మీర్ లోని భారీ భూభాగం పాకిస్తాన్‌ దురాక్రమణలో మిగిలి పోయింది. ఆ ప్రాంతాన్ని పాక్ ఆక్రమిత జమ్మూ కాశ్మీరుగా – మీర్పూర్, భీంబర్, కోట్లి, బాగ్, ముజఫరాబాద్, గిల్గిట్, బాల్టిస్తాన్ మొదలైనవి ప్రాంతాలుగా పేరొందాయి.

పాకిస్తాన్  భ్రమలు, దాని పర్యవసానాలు 

జావేద్ అబ్బాస్ పాకిస్తాన్ ఆర్మీలో అధికారి. అతను కమాండ్ & స్టాఫ్ కాలేజీలో లెఫ్టినెంట్ కల్నల్‌గా ఉన్నప్పుడు, అతనికి ‘ఇండియా- ఎ స్టడీ ప్రొఫైల్’ అనే పరిశోధనా ప్రాజెక్ట్ కేటాయించారు. అతను తన అధ్యయనాన్ని మూడేళ్ళలో పూర్తి చేసి 1990 లో ప్రచురించాడు.

ఈ అధ్యయనం ప్రకారం, భారతదేశానికి తన స్వంత సమస్యలు ఉన్నాయి. ఈ సమస్యలను సద్వినియోగం చేసుకోవడం ద్వారా భారతదేశం పెద్ద, శక్తివంతమైన సైన్యాన్ని నియంత్రించవచ్చు. అయినప్పటికీ, ఈ అధ్యయనం 80 ల చివరలో మొదటి నుండి భారత దేశం గురించి పొరపాటుగా ప్రతిబింబిస్తున్న పాకిస్తాన్ సైన్యం  మనస్తత్వంను వెల్లడి చేస్తుంది.

విభజన సమయం నుండి, పాకిస్తాన్, పాకిస్తాన్ సైన్యం, జమ్మూ కాశ్మీర్ ను ఆక్రమించడం తన  అసంపూర్ణ ఎజెండాగా పరిగణిస్తూ వస్తున్నది. అందువల్ల, భారతదేశంలోని ఈ రాష్ట్రంలో నిరంతరం సమస్యలను సృష్టిస్తూ వస్తున్నది. మార్షల్ లా సమయంలో అధ్యక్షుడు ఇస్కాందర్ మీర్జా నుండి పాకిస్తాన్ పగ్గాలను మొదటి ఆర్మీ జనరల్ అయూబ్ ఖాన్ బలవంతంగా అధికారాన్ని కైవసం చేసుకున్నాడు.

అయూబ్ ఖాన్ భారతీయులు అనారోగ్యంతో, చాలా బలహీనంగా ఉన్నారని నమ్మాడు. అతని ప్రకారం ‘భారతీయులకు చాలా తక్కువ ధైర్యం ఉంది.  అందువల్ల వారు ఎటువంటి తీవ్రమైన దెబ్బను తట్టుకోలేరు. వారు విచ్ఛిన్నం అవుతారు.’ ఈ దురభిప్రాయం ప్రభావంతో అయూబ్ ఖాన్ 1965 లో భారతదేశంపై దాడి చేశారు. అప్పటి విదేశాంగ మంత్రి జుల్ఫికర్ అలీ భుట్టో అంతర్జాతీయ సరిహద్దుపై భారత్ దాడి చేయదని అయూబ్ ఖాన్ కు హామీ ఇచ్చారు.

ఈ భ్రమపై అయూబ్ ఖాన్, అతని సైన్యం 1965 డిసెంబర్ 3 న భారత సైన్యం లాహోర్ అంచుకు చేరుకున్నప్పటికీ  పాకిస్తాన్ సైన్యం తన ఉదయం దినచర్యలో బిజీగా ఉంటూ ఎంతో నమ్మకంతో ఉంది. అయితే భారత సైన్యం  ప్రతిస్పందనతో అయూబ్ ఖాన్ ఎంతగానో ఖంగారు పడిపోయారు.

తన మంత్రివర్గ సమావేశంలో “5 మిలియన్ల కాశ్మీరీల కోసమే నేను 100 మిలియన్ల పాకిస్తానీయులను ప్రమాదంలో పడవేయలేను” అని అన్నారు. 1965 భారతదేశంతో జరిగిన యుద్ధంలో ఓటమి తర్వాత అయూబ్ ఖాన్ తన ఇమేజ్‌ను మెరుగు పరుచుకోలేక పోయారు. అయూబ్ ఖాన్ మాదిరిగానే పాకిస్తాన్ సైన్యం మరొక జనరల్ యాహ్యా ఖాన్ కూడా భారతదేశం గురించి అదే భ్రమతో బాధపడ్డాడు.

1971 లో కొంతమంది జ్యోతిష్కులు యాహ్యా ఖాన్‌తో రాబోయే పదేళ్లపాటు దేశాధిపతిగా ఉంటావని చెప్పడం అతనికి చాలా సంతోషాన్ని, ఆత్మవిశ్వాసాన్ని కలిగించింది. అయినప్పటికీ, అతను వాస్తవికతను గ్రహించలేక పోయాడు. ఆ తర్వాత అతను 10 రోజులు కూడా కొనసాగలేదు. ఆత్మ ప్రశంసలతో నిమగ్నమై, యాహ్యా ఖాన్,  అతని బృందం మీరు భారతదేశంతో ఎలా పోరాడబోతున్నారు? అని అడిగితే ‘ముస్లిం యోధుల చారిత్రక ఆధిపత్యం ఆధారంగా’ అంటూ చెప్పుకొచ్చాడు.

ఏదేమైనా, తూర్పు పాకిస్థాన్ భారత సైన్యం చేసిన దాడి గురించి చెప్పినప్పుడు, ఈ వెన్నెముక లేని అధ్యక్షుడి ప్రతిస్పందన “తూర్పు పాకిస్తాన్ కోసం నేను ఏమి చేయగలను, నేను ప్రార్థన మాత్రమే చేయగలను” అని మాత్రమే. అధికారం మదంతో కళ్ళుమూసుకు పోయిన పాకిస్థాన్ సైన్యం పనితీరును ఇది ప్రతిబింబిస్తుంది.

పాకిస్తాన్ నావల్ చీఫ్ పాకిస్తాన్ రేడియో ద్వారా భారతదేశం  వైమానిక దాడి గురించి తెలుసుకున్నాడు. తన కార్యాలయానికి వెళ్ళేటప్పుడు. లెఫ్టినెంట్ జనరల్ ఎ కె నియాజీ ఈ వైమానిక దాడి గురించి బిబిసి వరల్డ్ సర్వీస్ ద్వారా తెలుసుకున్నారు. అయూబ్ ఖాన్ కాశ్మీరీలను నిందించినట్లే, యాహ్యా ఖాన్, “నేను బెంగాలీల కోసమే పశ్చిమ పాకిస్తాన్‌ను ప్రమాదంలో పడలేను” అంటూ చేతులు ఎత్తేసాడు.

పాక్ సైన్యం మెదడు నుండే కార్గిల్ యుద్ధం 

1965, 1971 యుద్ధాలలో పాకిస్తాన్ ఓడిపోయినా పాకిస్తాన్ సైన్యం  దుర్మార్గపు ఆలోచన మారలేదు. 1990 కార్గిల్ యుద్ధానికి ముందు రెండుసార్లు, పాకిస్తాన్ సైన్యం కార్గిల్ వైపు నుండి భారతదేశంపై దాడి చేయడానికి ప్రతిపాదనలు చేసింది. ఆ మేరకు పాకిస్థాన్ లోని రాజకీయ నాయకత్వంపై ప్రతిపాదనలు పంపారు.  అయితే ఈ రెండు సార్లు రాజకీయ నాయకులు ఈ ప్రతిపాదనలను  తిరస్కరించారు. ఒకసారి అది జియా ఉల్ హక్ అయితే, రెండోసారి బెనజీర్ భుట్టో. ఈ ప్రణాళికను భుట్టోకు సమర్పించినప్పుడు కార్గిల్ యుద్ధంలో ఆర్మీ చీఫ్ అయిన పర్వేజ్ ముషారఫ్ సైన్యం డిజిఎంఓ.

కార్గిల్‌పై దాడి చేసే ప్రణాళికను రెండుసార్లు పాకిస్తాన్ రాజకీయ నాయకత్వం నిలిపివేయడంతో మూడవసారి ఆ సమయంలో ఆర్మీ చీఫ్‌గా ఉన్న పర్వేజ్  ముషారఫ్‌తో పాటు మరో ముగ్గురు ఆర్మీ అధికారులు కీలక పాత్ర పోషించారు. వీరు లెఫ్టినెంట్ జనరల్ మహ్మద్ అజీజ్ ఖాన్, లెఫ్టినెంట్ జనరల్ మెహమూద్ ఖాన్, మేజర్ జనరల్ జావేద్ హసన్.

ఈ యుద్ధంలో ప్రధాన పాత్ర పోషించిన మరో వ్యక్తి లెఫ్టినెంట్ కల్నల్ జావేద్ అబ్బాస్.  ముషారఫ్ భారతదేశంపై తన పరిశోధన, “ఇండియా- ఎ స్టడీ ప్రొఫైల్” తో బాగా ఆకట్టుకున్నాడు. అతను భారతదేశంపై దాడి చేస్తాడని, భారతదేశం విచ్ఛిన్నమవుతుందనే అభిప్రాయం కలిగించాడు.

పాకిస్తాన్ దాడి లక్ష్యం

కార్గిల్‌పై దాడి చేయడం పాకిస్తాన్ ప్రధాన లక్ష్యాలు:

* శ్రీనగర్‌ను లేకు కలిపే జాతీయ రహదారిపై సామాగ్రిరవాణాను ఆపడం. .

* ఆ విధంగా దిగ్బంధనం చేయడం వల్లన భారత సైన్యం  ప్రతీకారం ఆలస్యం అవుతుందని భావించి ప్రణాళిక వేసుకున్నారు.

* పాకిస్తాన్ సైన్యాన్ని తమ స్థానం నుండి వెనక్కి నెట్టే సామర్ధ్యం భారతదేశానికి లేదని పాకిస్తాన్ ధృడంగా భావించింది.

* అంతే కాకుండా, జమ్మూ కాశ్మీర్ లో  అతిచిన్న ప్రాంతమైన కాశ్మీర్‌ కు సంబంధించి ఒక పెద్ద ఎత్తుగడాతోనే పాక్ సైన్యం కదిలిన్నట్లు కనిపిస్తున్నదయి.  అయితే, కార్గిల్ దాడి తరువాత, భారత సైన్యం  ప్రతిస్పందన పాకిస్తాన్ సైన్యం అంచనాలను తలకిందులు చేయడంతో మరిన్ని వివరాలు తెలియవు.

* ప్రచారంలో ఉన్న వారి అసలు ఉద్దేశ్యం ప్రకారం, పాకిస్తాన్ ఆఫ్గనిస్తాన్ లోని తాలిబాన్ అధిపతి ముల్లా రబ్బానిని భారతదేశానికి వ్యతిరేకంగా జిహాద్ కోసం 20,000 నుండి 30,000 మంది యువకులను పంపమని కోరింది. స్పష్టంగా, రబ్బాని సుమారు 50,000 మంది యువకులను పంపుతానని వాగ్దానం చేసాడు, ఇది పాకిస్తాన్ ఆర్మీ అధికారులను చాలా సంతోషంగా, ఆశాజనకంగా చేసింది.

* 1965 యుద్ధం తర్వాత కార్గిల్ ను ఆక్రమించుకోవడం పట్ల ముషారఫ్ చాలా  అసహనంగా వ్యవహరించాడు.  పాకిస్తాన్ సైన్యం కార్గిల్ శిఖరాలపై ఉండేది. భద్రత, వ్యూహాత్మక కోణం నుండి ఈ ప్రాంతం చాలా ముఖ్యమైనది. 1965, 1971 యుద్ధాల తరువాత, ఈ శిఖరాలపై భారతదేశం నియంత్రణ సాధించింది. ఇప్పుడు ముషారఫ్ ఈ శిఖరాలను తిరిగి కోరుకున్నారు.

* పాకిస్థాన్ కూడా కాశ్మీర్‌ను అంతర్జాతీయ వివాదంగా పేర్కొనాలని కోరుకుంది. ఎటువంటి యుద్ధమైనా అణు యుద్దానికి దారితీసే అవకాశం ఉన్నందున వెంటనే మూడవ పార్టీ జోక్యం తప్పనిసరి అవుతుందని అంచనా వేశారు.

* ఎల్‌ఓసిని ఉల్లంఘించి, కార్గిల్ క్రమబద్ధీకరించని ప్రాంతాలను ఆక్రమించడం లక్ష్యంగా పెట్టుకున్నారు.

భారతదేశపు ప్రతిఘటన 

ప్రతీకారం తీర్చుకునే భారతదేశం సామర్ధ్యం గురించి పాకిస్తాన్ ఒక అంచనాకు రాలేకపోయింది. ఒక దశలో ముషారఫ్ తమ అసమర్ధతను అంగీకరిస్తూ భారతదేశం సైనిక చర్యల ద్వారానే కాకుండా, అంతర్జాతీయ దౌత్యం ద్వారా కూడా ప్రతీకారం తీర్చుకుందని వాపోయాడు.

కార్గిల్ దాడి జరిగిన వెంటనే ఏమి జరుగుతుందో తెలియక భారత రాజకీయ నాయకత్వం, సైన్యం ఒక స్థాయిలో అనిశ్చితకు గురయింది. అయితే వెంటనే  అప్రమత్తమై చర్యను ప్రారంభించారు  పాకిస్తాన్ ఆక్రమణ నుండి ప్రతి పర్వత శిఖరాన్ని తిరిగి పొందడం ద్వారా పాకిస్థాన్ కు తగిన సమాధానం ఇచ్చారు.

13 జూన్ 1999 న, భారత సైన్యం టోలోలింగ్ శిఖరాన్ని పాకిస్తాన్ ఆక్రమణ నుండి విడిపించింది.  మొత్తం యుద్ధంలో ఇది గొప్ప విజయం. 20 జూన్ 1999 న, పాయింట్ 5140 కూడా తిరిగి స్వాధీనం చేసుకోంది. టోలోలింగ్ మిషన్ పూర్తి చేసింది. 4 జూలై 1999న  టైగర్ హిల్స్ చొరబాటుదారుల నుండి విముక్తి పొందడం ఘన సాధించిన మరో రోజు. భారత సైన్యం తన జైత్రయాత్రను కొనసాగిస్తూ,రణరంగంలో అన్ని శిఖరాలను గెలుచుకుంది. శత్రువులను వెనక్కి నెట్టింది.

భారత సైన్యం 14 వ రెజిమెంట్ పాకిస్తాన్ చొరబాటుదారులను లక్ష్యంగా చేసుకోవడానికి శక్తివంతమైన బోఫోర్స్ తుపాకులను ఉపయోగించింది. సత్వరం భారతదేశం ఎల్ఓసి లో వైమానిక దాడులను ప్రారంభించింది. కానీ, పాకిస్తాన్ తన వైమానిక దళాన్ని ఉపయోగించలేకపోయింది,

ఎందుకంటే ముజాహిదీన్లు తమ స్వేచ్ఛ కోసం పోరాడుతున్నారని పాకిస్తాన్ ప్రపంచానికి తెలిపింది. తాము యుద్ధం చేయడం లేదని నమ్మించే ప్రయత్నం చేసింది. తన వైమానిక దళాన్ని ఉపయోగించడం ద్వారా తామే దాడికి దిగిన్నట్లు పాకిస్తాన్ ప్రపంచం ముందు వాస్తవం వెల్లడించినట్లు అవుతుంది.  అందుకనే వెనుకడుగు వేయక తప్పలేదు.

దానితో,  పాకిస్తాన్ భారీ నష్టాలను చవిచూసింది. కార్గిల్ యుద్ధంలో పెద్ద సంఖ్యలో పాకిస్తాన్ సైనికులు మరణించారు. కార్గిల్ యుద్ధంలో నార్తరన్ లైట్ పదాతిదళం దాదాపుగా తుడిచిపెట్టుకుపోయింది.

కార్గిల్ యుద్ధ సమయంలో విదేశాంగ కార్యదర్శి షంషాద్ అహ్మద్ ఖాన్ మాట్లాడుతూ ‘ఇలాంటి సమయాలు ఏ విదేశాంగ శాఖకైనా చాలా చెడ్డవి. మేము మా వంతు ప్రయత్నం చేసాము, కాని ప్రపంచం మొత్తం మమ్మల్ని యుద్ధానికి బాధ్యులుగా ప్రకటించింది. మేము ప్రపంచం నుండి తీవ్ర ఒత్తిడికి గురయ్యాము. మమ్మల్ని వెనక్కి వెళ్ళమని అడిగారు. మా రాజకీయ నాయకత్వం వెనుకడుగు వేయాలని  సరైన నిర్ణయం తీసుకుంది’ అంటూ తమ ఘోర వైఫల్యాన్ని అంగీకరించాడు.

మాజీ లెఫ్టినెంట్ జనరల్ అలీ కులీ ఖాన్ కార్గిల్ ఓటమిని చరిత్రలో పాకిస్థాన్ కు దారుణమైన ఓటమిగా ప్రకటించారు.  ఇది చాలా మంది అమాయక ప్రాణాలను బలిగొంది. కార్గిల్ యుద్ధ సమయంలో పాకిస్తాన్ సైన్యానికి సంబంధించిన అనేక వాస్తవాలు క్రమంగా బయటకు వచ్చాయి. ఇందులో పెద్ద సంఖ్యలో పాకిస్తాన్ ఆర్మీ అధికారులు మాదకద్రవ్య దుర్వినియోగానికి బానిసలయ్యారు.

అని వైపులా నుండి పాక్ కు శృంగభంగం 

కార్గిల్ యుద్ధం పాకిస్తాన్‌ను ఒక వైఫల్య దేశంగా  పూర్తిగా బహిర్గతం చేసింది. అప్పటి ప్రధాని, ఆర్మీ చీఫ్ ఒకరిపై మరొకరు నిందలు మోపుకొనే ఆట ఆడుతూనే ఉన్నారు. కార్గిల్ దాడి గురించి తనకు ఎలాంటి ఆధారాలు లేవని ప్రధాని నవాజ్ షరీఫ్  చెప్పారు. అయితే ఆయనకు అన్ని విషయాలు తెలుసని అంటూ ఆర్మీ చీఫ్ ముషారఫ్ స్పష్టం చేసాడు.

కార్గిల్ గురించి షరీఫ్‌కు తెలుసా లేదా అనే విషయం పాకిస్థాన్‌కు ఇబ్బందికరంగా ఉంది. ఈ దురదృష్టకర సంఘటన గురించి నిజంగానే ప్రధానికి తెలియని పక్షంలో అది ‘పాకిస్తాన్‌కు సైన్యం లేదు, కానీ సైన్యంలో పాకిస్తాన్ ఉంది’ అని రుజువు చేస్తుంది. అప్పటి విదేశాంగ మంత్రి కూడా కలత చెందారు. పాకిస్తాన్ విదేశాంగ మంత్రిగా ఉన్నప్పటికీ, మే 17 న ఉదయమే  కార్గిల్ దాడి గురించి తనకు తెలిసిందని చెప్పారు. అటువంటి పరిస్థితి వల్లన ఏర్పడగల  దౌత్యపరమైన చిక్కుల గురించి తనను ఎవరూ అడగలేదని వాపోయాడు.

పాకిస్తాన్ సైన్యంలో ఎంతో గందరగోళం నెలకొంది.  అప్పటి అడ్మిరల్, ఫైసుద్దీన్ బుఖారీ ‘ఈ ఆపరేషన్ గురించి నాకు తెలియకపోయినా, సైన్యాన్ని ఇంత భారీగా సమీకరించడం వెనుక ఉన్న ఉద్దేశ్యాన్ని తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నాను? శీతాకాలంలో మనం ఏ విధంగానైనా ఖాళీ చేయాల్సిన బంజరు భూమి కోసం ఎందుకు పోరాడుతున్నాం? ’ అంటూ నేరుగా ముషారఫ్ ను ప్రశ్నించాడు.

మొత్తం ప్రపంచంతో పాటు, కార్గిల్ శిఖరాల నుండి మిత్రదేశమైన   చైనా సహితం తన సైన్యాన్ని వెనుకకు రప్పించామని వత్తిడి తేవడాన్ని పాకిస్థాన్ తట్టుకోలేక పోయింది. మొదట్లో యుద్ధంలో పాడుతున్నది  ముజాహిదీన్లు అని ప్రపంచానికి అబద్ధం చెప్పింది.

కాని ప్రపంచ ఒత్తిడిలో పాకిస్తాన్ తన సైన్యాన్ని వెనక్కి పిలిచినప్పుడు, దాని అసలు కుట్ర ప్రపంచానికి బహిర్గతమైంది.  పాకిస్తాన్ ముజాహిదీన్లను నియంత్రించగలదని కూడా వెల్లడించిన్నట్లు అయింది. ముజాహిదీన్ పేరిట కాశ్మీర్ లోయలో పాకిస్తాన్ భీభత్సం వ్యాపిస్తుందనే వాస్తవాన్ని కూడా ఇది బహిర్గతం చేసింది.

కార్గిల్ యుద్ధంలో పాకిస్తాన్ విజయం సాధించిందని పర్వేజ్ ముషారఫ్ పేర్కొన్నాడు.  కాని నిజం ఏమిటంటే కార్గిల్ ఎత్తైన శిఖరాలలో చనిపోయేలా పాకిస్తాన్ తన సైనికులను విడిచిపెట్టింది. చాలా మంది పాకిస్తాన్ సైనికుల శవపరీక్ష నివేదికలలో వారి కడుపులో గడ్డి ఉందని, అంటే వారికి తినడానికి ఏమీ లేదని తెలుస్తుంది.

ముషారఫ్ తన పుస్తకంలో ‘సైన్యం సంపాదించినది దౌత్యంలో పోయింది’ అని రాశారు. కాని ఒక ఇంటర్వ్యూలో నవాజ్ షరీఫ్ ‘నేను అమెరికా నుండి సహాయం కోరడానికి వెళ్ళినప్పుడు, యుఎస్ఎ సహాయం చేయడానికి అంగీకరించినప్పుడు, అప్పటికి భారత సైన్యం పాకిస్తాన్ సైనికుల నుండి భూభాగాన్ని ఖాళీ చేసి, వేగవంతమైన వేగంతో ముందుకు వెళుతున్నది. పాకిస్తాన్ సైన్యాన్ని ఇబ్బంది నుండి కాపాడినది నేనే ’ అని పేర్కొనడం గమనార్హం.

తాను నవాజ్ షరీఫ్‌ను యుఎస్‌ఎతో మాట్లాడమని చెప్పలేదని ముషారఫ్ పేర్కొన్నాడు. కాని తాను అమెరికాకు వెళ్తున్నప్పుడు ముషారఫ్ తనను విమానాశ్రయంలో దింపడానికి వచ్చి తనను అమెరికాతో మాట్లాడమని కోరాడని నవాజ్ షరీఫ్ స్పష్టం చేసాడు.  తద్వారా పాకిస్తాన్ సైనికులను భారత సైన్యం మరింత ముందుకు వెళ్లకుండా  దాడి నుండి రక్షించుకున్నామని కూడా అంగీకరించాడు.

పాకిస్థాన్ ఆవిర్భావం నుండి ఆ దేశంలో జవాబుదారీతనం  వ్యవస్థ లేదు. ఇంత పెద్ద అపరాధానికి కారణమైన ఆర్మీ చీఫ్ పాకిస్తాన్ అధ్యక్షుడయ్యాడు.  యుద్ధంలో సైన్యాన్ని నడిపించిన ఆర్మీ ఆఫీసర్ పదోన్నతి పొందాడు. పాకిస్తాన్ ఫనాటిక్ ఫోర్ (కార్గిల్ దాడికి కుట్ర పన్న నలుగురు ఆర్మీ ఆఫీసర్లు) బాధితురాలిని, కార్గిల్ విఫలమైన దేశపు మరో  విఫల ప్రయత్నం అని నిరూపించుకున్నారు.